wywiad z Januszem prowadzony przez Tomka (vel Pastora:) ) z Duszpastertwa Akademickiego Zawodzie.


1. Jesteś studentem nauk ekonomiczno, informatycznych, studiujesz na Akademii Ekonomicznej w Katowicach. Twoje studia to dość sprecyzowana dziedzina, a mimo to sporą część Twego życia potrafisz poświęcać Bogu, jak znajdujesz siły na zajmowanie się tyloma różnymi przedsięwzięciami?


Św. Paweł pisał "wszystko mogę w tym który mnie umacnia" i rzeczywiście odkrywam to w swoim życiu, że sam z siebie nie potrafię znaleźć siły na nic, a gdy opieram życie na Bogu jestem w Nim wszechmogący! Dodam że moimi pasjami związanymi z ekonomią i informatyką prawdziwie się cieszę, gdy widzę, że to ma wartość, gdy mogę w nie "wkręcić" Boga.



2. Czym jest dla Ciebie rodzina i przyjaźń?

Mam to szczęście że wychowałem się w bardzo wierzącej i angażującej się w Kościele rodzinie. Od zawsze widziałem Tatę modlącego się - doskonały wzór! Rodzinę odbieram jako największy dar w życiu! Nie mogę nie wspomnieć o mojej chorej na autyzm siostrze, bo tak naprawdę, widzę to po latach, ukształtowała naszą rodzinę. Bóg w jej cierpieniu nas zjednoczył i oto ta chora osoba, która nie mówi, żyje w swoim świecie, którą trzeba się opiekować do końca życia, stała się najważniejszą w moim życiu.

Nikt mi teraz nie wmówi, że aborcja i eutanazja ma choćby cień dobra. Chciałbym stworzyć w przyszłości rodzinie opartą na Bogu, myślę że potrzeba w dzisiejszym świecie takich chrześcijańskich rodzin, by pokazać że taka rodzina ma największą wartość!

Wiem że to będzie trudne, ale to jedno z moich największych marzeń do realizacji.
Przyjaźń z drugim człowiekiem odkrywam co dzień na nowo, to dla mnie ogromny dar Boga, niesamowite umocnienie w ciężkich chwilach i niezwykła radość w tych dobrych.



3. Próbowałem wyliczyć sobie aspekty twej działalności, zapewne coś pominę, ale oto one:
duszpasterstwo akademickie, oaza, prowadzisz warsztaty muzyczne, udzielasz się w wolontariacie- korepetycje, zagrałeś w spektaklu "Przed sklepem jubilera", prowadzisz wiele spotkań modlitewnych, akcji ewangelizacyjnych i jesteś członkiem katolickiej organizacji na uczelni- czy Ty w ogóle posiadasz wolny czas? Patrząc na twą bogatą codzienność zastanawiającym jest dlaczego wielu z młodych nie potrafi znaleźć swego miejsca realizacji, sposobu spędzania wolnego czasu. Jak uważasz co sprawia, iż studenci coraz mniej czasu poświęcają na regenerację w Panu? Jak wiemy modlitwa to nie tylko rozmowa z Bogiem, ale i wyciszenie potrzebne w życiu.

Nie tak dawno temu czytałem świetny artykuł apropos wyścigu z czasem w dzisiejszym świecie, autor bardzo trafnie stwierdzał, że teraz zamiast krzyży na ścianach mamy zegary i czas jest obecnie bogiem. Ja staram się by nie czas mną władał, ale mój jedyny Pan Jezus Chrystus, wtedy nie mam problemu z ciągłym zamartwianiem się jak znajdę siły na wszystko.
Oczywiście nie zawsze jest tak pięknie i z górki.

Nieraz zastanawiam się po co angażuje się w tyle rzeczy, iż mógłbym sobie odpuścić, ale taki czas prób duchowych też jest mi potrzebny, często dotykam wtedy swojej nędzy i bezradności, staram się z zaufaniem oddawać wszystko Bogu, moc w słabości się doskonali!
Rozmawiam z młodymi ludźmi, którzy widzą to swoje zagonienie i nie bardzo potrafią wydostać się z biegu by poświecić choć chwilkę czasu Bogu. Myślę, że to dzisiejszy świat lansuje taki trend, iż nie ma czasu na odpoczynek bo „czas to pieniądz”.. itd. Każdy musi z tym walczyć, a szczególnie młodzi, gdy martwią się o swoją przyszłość, ciężej znaleźć im czas dla Boga.

Jednak nie patrzę na to, aż tak pesymistycznie. Dla mnie 5 minut w czasie pełnym obowiązków poświęcone Bogu jest bardziej wartościowe niż wiele godzin w trakcie np. rekolekcji.
Moje serce rośnie gdy widzę walkę o Boga w życiu młodych ludzi i także chce mi się wtedy walczyć! Dodam jeszcze, że to co robię w życiu daje mi nieraz szaloną satysfakcje, iż mogę być narzędziem Boga Ojca!


4. Obracasz się wśród mnóstwa ludzi, czy kiedykolwiek miałeś jakieś problemy z nawiązywaniem kontaktów z drugim człowiekiem, jak ludzie reagują na Twe piękne świadectwo bycia świadkiem Pana? Z doświadczenia wiem, że wzbudzasz u ludzi zawsze uśmiech i pozytywne nastawienie.


Kiedyś miałem wielkie problemy z nawiązywaniem kontaktu, teraz głównie dzięki Bogu, który pomógł mi się otworzyć na ludzi, odkrywam piękno każdego spotkania! Jak ludzie reagują na moje świadectwo? Zwykle sam bardzo pozytywnie się zaskakuje i tym bardziej mnie to motywuje by być jednoznacznym w życiu, by nie wstydzić się Jezusa w żadnej sytuacji.


5. Realizując się w tylu dziedzinach i działając wśród tylu środowisk musisz być dobrym pedagogiem i psychologiem- kim jest dla ciebie drugi człowiek, jak zdefiniowałbyś człowieka?

Bynajmniej nie uważam się za dobrego pedagoga ani psychologa. Staram się kierować tym co najważniejsze: Prawem Miłości.

Drugi człowiek zawsze mnie fascynował, moją pasją jest odkrywanie w nim Boga. To piękne, gdy widzę jak człowiek zmienia się na moich oczach, gdy uda wskazać mi się na dobro, które w nim jest. Definicja człowieka? Jako, że jestem na Akademii Ekonomicznej nasunęła mi się taka myśl.. Najbogatsza istota we wszechświecie. Mamy Boga w sobie, czego więcej nam potrzeba? Człowiek jest więc skarbem bez dna.

6. Czy twoje doświadczenia m.in. pracy z wieloma ludźmi wskazują ( zapewne dla wielu jesteś kimś w stylu cywilnego spowiednika- powiernika), iż trudne życie- poranienia rodzinne bardziej zbliżają do Boga czy też są pewną ścianą utrudniającą ten kontakt?

Myślę, że każda rana może stać się perłą. Dopiero od jakiegoś czasu staram się pracować nad tym by i moje zranienia stały się łaską. Często widzę je jako ściana, zakłócenia kontaktu z Bogiem, ale wtedy uświadamiam sobie, że jeśli chcę przejść przez ścianę, chcę być blisko Boga, chcę poznać prawdę o sobie, to muszę ten mur rozwalić, a jak mam go rozwalić gdy nie mam sił? Tutaj wkracza Bóg, to cudowne, że On stoi za tą ścianą, a zarazem pomaga mi ją rozwalić.


7. Co do tej pory było Twoim największym życiowym wyzwaniem, konkretyzując życiowa porażka i życiowy sukces.


Myślę, że tutaj nie mogę opowiedzieć o danej sytuacji lecz jedynie o procesie.

Jestem nieśmiały, tego teraz już prawie nie widać, ale wewnętrznie ciągle toczę ogromny bój. Prawie 5 lat temu poznałem osobę, która uświadomiła mi moje poczucie braku wartości, przez co miałem problemy na wielu płaszczyznach mojego życia. Myślę, że to życiowy sukces, iż teraz potrafię choćby wyjść przed pełny Kościół i nie wstydzić się powiedzieć coś o moim życiu i o Bogu w nim.
Życiowa porażka, także nie potrafię wymienić jednej, choć było ich dużo. Co do akcji organizacyjnych, gdy coś nie wyjdzie, potrafię się z tym pogodzić, staram się wysnuć wnioski na przyszłość. Dla mnie każde powiedzenie Bogu "NIE" jest życiową porażką.


8. Jakie jest Twoje największe życiowe marzenie?


Żyć wiecznie w Niebie! Poważnie często mam ogromną tęsknotę za Niebem, za bliskością Boga, choć nie potrafię jej nawet opisać słowami to wiem, że tak bardzo chciałbym tam być, nie miałbym nic przeciwko choćby to miało być dziś!


9. Uczestniczyłeś w rekolekcjach ignacjańskich. Pod względem duchowym dają one wiele przemyśleń i potrzebnych refleksji, a pod kątem psychologicznym czy też potrafią rozwinąć i ubogacić? Czy widzisz zależność miedzy zdrowym życiem- psychiczną równowagą, a umiejętnością zawierzenia Panu?


Myślę, że jak najbardziej taka zależność występuje! Po takich 8 dniach wyciszenia, nabrania pewności w mój sens życia i dla kogo żyję, pozwala to stanąć twardo na ziemi.
Podczas tych rekolekcji poznałem, iż właśnie dopiero gdy będę w pełni wolnym człowiekiem od uczuć, cielesności tj. będę posiadał równowagę psychiczną, będę mógł całkowicie oddać swoje życie Bogu. Jezus prowadzi mnie nieraz bardzo niezrozumiałą drogą, wiec równowaga psychiczna jest tu niezbędna!

10. Na koniec- dziękując Ci za tak piękne słowa, chciałem Cię spytać jaka jest twoja życiowa sentencja i kto jest Twoim autorytetem?


Moja życiowa sentencja: „Radujcie się zawsze w Panu!” Flp. 4,4.

Autorytetem jest dla mnie śp. ks. Tomasz Wuwer, stanął na początkach mojej drogi ku dojrzałości chrześcijańskiej.


Dziekuje Tomkowi za wywiad, pozowolił mi wiele rzeczy uświadomić i poukładać, sam zaproponował by umiescić go na stronie, wiec z radoscia sie dziele :)
Pozdrawiam wszystkich!

Janusz