Drodzy Parafianie!
2) W czasie przeistoczenia, gdy kapłan podnosi i ukazuje HOSTIĘ i KIELICH, wpatrujemy się z adoracją w Święte Postaci Ciała i Krwi Pańskiej, a skłaniamy głowę dopiero gdy kapłan przyklęka. Można wtedy w ciszy serca modlić się słowami: „Pan mój i Bóg mój”.
3) Po przeistoczeniu kapłan przyklęka po słowach: „ To czyńcie na Moją Pamiątkę”. Kiedy powstaje – ministrant dzwoni – i następnie powstają wszyscy wierni, aby już w postawie stojącej wyśpiewać aklamację: „Oto wielka tajemnica wiary. Głosimy śmierć Twoją, Panie Jezu, wyznajemy Twoje zmartwychwstanie i oczekujemy Twego przyjścia w chwale”.
4) W czasie procesji z darami na uroczystych Mszach świętych, kiedy do ołtarza przynosi się chleb, wino i inne dary, wszyscy wierni siedzą.
5) Jeśli stosuje się okadzenie kapłanów, wiernych – po dzwonku ministranta wszyscy wstają.
6) Nie klękamy w czasie procesji składania ofiar do skarbon przed ołtarzem. Wystarczy lekki ukłon
w stronę ołtarza.
7) Po modlitwie „Ojcze Nasz” w czasie Mszy świętej nie mówi się, ani nie śpiewa „Amen”.
8) W czasie obrzędu przekazywania znaku pokoju w naszej archidiecezji praktykuje się gest uściśnięcia sobie dłoni. Można dodać słowa: „Pokój z Tobą”, odpowiadając "Amen".
9) Wierni klękają na dzwonek ministranta po śpiewie „Baranku Boży, który gładzisz grzech świata, obdarz nas pokojem”.
10) Nie robimy znaku krzyża przed lub po przyjęciu Komunii świętej. Przyjmujemy Ciało Pańskie
w postawie wyprostowanej.
11) Przy przyjmowaniu Komunii, na słowa kapłana: „Ciało Chrystusa”, odpowiadamy wyraźnie „Amen”.
12) Ci, którzy mogą, powinni uklęknąć w procesji przed przyjęciem Komunii świętej (na 2 – 3 osoby przed sobą). Nie klękamy przy przyjmowaniu Komunii świętej z tyłu kościoła, w ławkach, na chórze czy na dworze ze względu na niesprzyjające okoliczności.
13) Osoby starsze, schorowane i słabe mogą siedzieć w czasie całej Mszy świętej. Osoby, które nie mogą klękać ze względu na chorobę, wystarczy jak skłonią głowę w czasie, gdy inni klękają.
14) Kongregacja Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów włączyła do modlitw Eucharystycznych wspomnienie imienia św. Józefa, które kapłan wspomina po słowach: „Z Najświętszą Bogurodzicą Dziewicą Maryją, ze świętym Józefem, Jej Oblubieńcem, ze świętymi Apostołami…”.
15) Zwracamy uwagę na znaczenie i symbolikę postawy klęczącej podczas modlitwy, nabożeństw,
a szczególnie w czasie Mszy świętej i w momencie przyjmowania błogosławieństwa Najświętszym Sakramentem. Zdarza się, że niektórzy wierni zamiast uklęknąć przyjmują dziwne, a wręcz śmieszne postawy, przypominające raczej przysiad lub przykucnięcie. Taka postawa absolutnie nie może zastąpić uklęknięcia i nie ma nic wspólnego z pięknym i godnym gestem oddania czci Bogu, jakim jest uklęknięcie na jedno lub dwa kolana.
16) W czasie nabożeństw i Mszy świętych z wystawieniem Najświętszego Sakramentu błogosławieństwo Eucharystyczne przyjmujemy klęcząc na dwa kolana. Wstajemy dopiero po dzwonkach ministranta, po schowaniu Najświętszego sakramentu do tabernakulum.
„Zachowanie przez wszystkich uczestników jednolitych postaw ciała jest znakiem jedności członków chrześcijańskiej wspólnoty zgromadzonych na sprawowanie świętej liturgii; wyrażają one bowiem i kształtują duchowe przeżycia uczestników”/z Ogólnego Wprowadzenia do Mszału Rzymskiego, nr 42/